Nad macedońskim "morzem"

Koktajl ouzo-granat z poprzedniego wieczora przyniósł pożądany skutek :) Do tego obudziłem się i niebo było błękitne (choć powietrze nadal rześkie - w końcu jestem nad dużym zbiornikiem wodnym i na wysokości bliskiej Zakopanemu).

Mój gospodarz zaprasza na kawę, opowiada co ciekawego w okolicy można zobaczyć i generalnie wychodzi na to, że powinienem spędzić tu co najmniej 3 dni. Opuszczam pokój, część rzeczy jednak zostawiam u gospodarzy i ruszam na wybrzeże macedońskiego "morza".

Zaczynam od najdalej wysuniętego na południe miejsca, które chce odwiedzić - klasztoru, gdzie pochowany jest święty o imieniu Naum. Niewątpliwie jest to miejsce pielgrzymek, ale przede wszystkim "kombinat turystyczny". Stary klasztor, w którym pochowany jest czyniący cuda święty jest obudowany kompleksem hotelowo-restauracyjnym, do którego od bramy wjazdowej prowadzi brzegiem jeziora aleja, wzdłuż której znajdują się stoiska z pamiątkami z całej Macedonii, bary i restauracje.

Pięknie, czysto... ale jakoś tak za bardzo sztucznie jak dla mnie. Mimo tego, że jestem po sezonie, to turystów jest sporo. Parking przed bramą dla motocykli jest 'slobodno' czyli darmowy, samochody płacą, nie wiem ile, ale dostają od parkingowego pokwitowanie. Spacer nadbrzeżną aleją można zamienić na rejs łodzią, miejscowy 'kapitan' w czapeczce z napisem "Venezia" proponuje mi przejażdżkę za 20 dinarów (3,30E). Idę jednak na spacer... Dobrze robię, bo z łodzi nie widziałbym rzeki, która napełnia jezioro Ohrydzkie (mówił mi o niej właściciel pensjonatu) ani restauracji znajdującej się na wysepce na tej rzece...

Wstęp do samego kościółka klasztornego dla obcokrajowców to 100 dinarów, miejscowi płacą połowę. Tuż obok jest nowy kościół, warto do niego zajrzeć - jaskrawe malowidła przedstawiają nie tylko ważnych świętych kościoła prawosławnego, ale przede wszystkim życie i cuda Świętego Nauma. Żeby wejść do nowego kościoła trzeba przejść przez stoisko z pamiątkami - głównie dewocjonaliami.

Zdjęcia (7)

Komentarze (0)